تدوين و گردآوري: دكتر محمدرضا اصلاني، تاريخ نشر:1387
هرچند سم و سمشناسي هميشه همراه بشر بوده است ولي در سالهاي اخير بر اهميت آن بسيار افزوده شده است و آموزش و پژوهش جنبههاي مختلف آن گسترش چشمگيري پيدا کرده است. هم اکنون دهها مجله علمي در موضوعات متنوع سمشناسي دست اندرکار ارائه مطالب جديد و به روز کردن اين علم در جهت کمک به تعديل مشکلات ناشي از سموم در انسان، حيوانات و محيط زيست ميباشند. با اين حال، در اين راستا تعداد معدودي کتاب لاتين سمشناسي دامپزشکي انتشار یافته است که آنها هم عمدتا محدود به کتابخانههاي دانشکدههاي دامپزشکي میباشند. البته در کتابهاي درمانگاهي نيز به صورت پراکنده موضوع مسموميت در دامها مورد توجه قرار ميگيرد. در طی سالهای متمادی در دانشکدههاي دامپزشکي نيز آموزش سمشناسي در قالب دو واحد درسي سمشناسي (انتخابي!!) و يک واحد مسموميتهاي دام و معمولا بر اساس جزوههاي درسي بنا به صلاحديد و تجربيات مدرس صورت گرفته است. با گسترش دانشکدههاي دامپزشکي و شکل گيري سليقههاي مختلف، در تدريس مسموميتها ناهمگوني آموزش نيز پديد آمده است. کتاب حاضر، سمشناسي درمانگاهي دامپزشکي، بر اساس تجربيات پژوهشی، آموزشی و درمانگاهی مولف در دانشکدههاي دانشگاههاي تهران، شيراز و فردوسي مشهد به نگارش در آمده است. به باور نگارنده مباحث مطرح شده در اين مجموعه به طور کامل ميتواند درس يک واحدي مسموميتهاي دام و نيز قسمت نظري سمشناسي دامپزشکي را پوشش بدهد. همچنين اين مجموعه ميتواند راهنمايي براي اقدامات تشخيصي و درمان مسموميتها در سطح فيلد دامپزشکي باشد.